Philippa Gregory jest uznaną historyczką i pisarką. W jej dorobku literackim znajdziemy duży cykl poświęcony czasom Tudorów, cykl o Wojnie Dwu Róż, sagę rodu Laceyów (Dziedzictwo, Dziecko szczęścia, Meridon), a także powieści współczesne (Dom cudzych marzeń). Największą sławę zyskała dzięki Kochanicom króla (historia Anny Boleyn, drugiej żony Henryka VIII); książka stała się międzynarodowym bestsellerem, a na jej podstawie nakręcono film telewizyjny oraz kinowy. Książki Gregory ukazują się w 32 krajach, a dotychczas sprzedany nakład to ponad 12 mln egzemplarzy.
Pisarka studiowała na uniwersytecie w Sussex, następnie doktoryzowała się na Uniwersytecie Edynburskim, gdzie otrzymała tytuł Absolwentki 2009 oku. Cechą charakterystyczną jej pisarstwa jest wielka dbałość o szczegół, wynikająca z zamiłowania do historii i poczucia odpowiedzialności w pracy zarówno badacza, jak i pisarza. Ponadto zajmuje się recenzowaniem książek dla amerykańskich i angielskich periodyków, jak również regularnie pojawia się w telewizji i radiu, a także w Internecie. Autorka mieszka wraz z rodziną w małym gospodarstwie w Yorkshire w Anglii, gdzie hoduje konie, kury i kaczki.
Poza tym Philippa Gregory poświęca się działalności dobroczynnej dzięki założonemu przez siebie towarzystwu o nazwie Ogrody dla Gambii. Zdobyła fundusze i opłaciła wykopanie blisko 200 studni przy szkołach podstawowych w tym trawionym suszami i niezwykle biednym afrykańskim kraju.
"Starannie dobieram wszystkie tytuły moich książek, ponieważ chcę, aby stanowiły sekretną wiadomość dla czytelnika, ujawniającą czasem ich treść, a czasem znaczenie. Tytuł mojej najnowszej książki miał oddawać mój podziw dla głównej bohaterki, a zarazem wyzwanie, przed jakim stanęła: próbę nie tylko przeżycia, ale też zachowania władzy i własnej wizji.
Narratorką tej powieści jest Katarzyna Parr, ostatnia i najmniej znana żona Henryka VIII, która na swój sposób pojęła, kim jest jej mąż – coraz bardziej chory i autokratyczny król – oraz jak wygląda świat, w którym żyje. Katarzyna była przywódczynią reformy religijnej, a także – co dla mnie najważniejsze – pierwszą kobietą, która opublikowała swoje dzieło w języku angielskim. Było to dokonanie tak znaczące, że naprawdę nie rozumiem, czemu nie uczymy się o tym w szkole. Jak jednak zatytułować jej beletryzowaną biografię? Oczywiście wiedziałam, że musiała zamilknąć i utrzymywać swoją twórczość w tajemnicy gdy Henryk VIII ją podejrzewał, zatem chodziło mi o coś, co podkreśli jego władzę nad nią. Przy czym nie chodzi o nic trywialnego ani romantycznego, lecz o tyranię ocierającą się o morderstwo. Pragnęłam także, aby wybrany tytuł ustawił ją w gorzkim kontekście na tle wszystkich innych kobiet, które uciszono w historii. W tym względzie Katarzyna przemawia w imieniu wszystkich, którym odmówiono edukacji, prawa wypowiedzi i możności publikowania. Podczas swoich poszukiwań dowiedziałam się, że Nicholas Udall, dramatopisarz, najprawdopodobniej wystawił przed nią premierę swojej sztuki „Ralph Roister Doister”, opowiadającej o domostwie samych kobiet, które musiały się żywiołowo bronić przed męskim agresorem. Utwór ten, zapożyczony przez Szekspira i nieco przerobiony, otrzymał tytuł „Poskromienie złośnicy”, a opowiadał o silnej i zagniewanej kobiecie, która ulega agresywnemu mężczyźnie. Tak wpadłam na tytuł swojej książki traktującej o kobiecie, która milknie pod wpływem męskiej władzy i zostaje sterroryzowana przez męskie zagrożenie, lecz która przeżywa, aby pisać, żyć swoim życiem, a nawet kochać.
Fabuła rozpoczyna się w 1543 roku. Zaledwie kilka miesięcy po skazaniu piątej żony na śmierć Henryk VIII zaczął się rozglądać za szóstą, a jego wybór padł na niedawno owdowiałą trzydziestolatkę Katarzynę Parr, która zamierzała poślubić przystojnego Tomasza Seymoura. Kiedy król się nią zainteresował, musiała porzucić swoje plany i przysłużyć się interesowi rodziny, zgodziła się zatem wyjść za Henryka, zostając jego żoną i macochą dla jego dzieci, przy czym przyszło jej też władać Anglią pod jego nieobecność. Jednakże królowi, staremu, złemu i cierpiącemu, trudno było dogodzić. Bardzo szybko jawne poparcie Katarzyny dla reformy religijnej sprawiło, że zaczęli jej zagrażać liczni dworzanie aspirujący do władzy na dworze jej męża."
Źródło: www.philippagregory.com
Katarzyna Parr była:
- szóstą żoną Henryka VIII,
- pierwszą angielską królową, która publikowała pod własnym nazwiskiem,
- autorką trzech książek, które zostały wydane za jej życia: modlitw (wydanych anonimowo) i rozmyślań oraz oryginalnego dzieła „Lamentacje grzesznika”,
- regentką przez jedenaście tygodni, podczas gdy Henryk VIII walczył we Francji,
- czterokrotnie zamężna, co czyni z niej najbardziej kochliwą z angielskich królowych.
Źródło: www.philippagregory.com
Najnowsza powieść Philippy Gregory niezwykle realnie ukazuje związek Henryka VIII i Katarzyny Parr. Autorka swoim zwyczajem snuje intrygi i przedstawia dworskie życie, za główną bohaterkę obierając inteligentną i przebojową postać, która musi walczyć o własne życie i dziedzictwo. „Ostatnia żona Tudora. Poskromienie królowej” to kolejny emocjonujący rozdział z historii dynastii Tudorów, ukazujący niebywale wytrwałą kobietę.
„Booklist”
Szósta żona Henryka VIII była bystra, niezależna – i udało jej się go przeżyć. W najnowszej powieści historycznej Philippy Gregory jawi się niezapomnianą postacią.
„People Magazine”
